De vraag naar elektriciteit nam in de eerste helft van de twintigste eeuw sterk toe. De kleine centrale aan de Weteringkade in Zwolle voldeed daarom niet meer. Ir. P.J. de Gruyter zocht, ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, naar een geschikte nieuwe locatie voor een grotere energiecentrale. Er is immers een goede aan- en afvoer van water nodig. Wandelend langs de IJssel vond hij een unieke plek: vlakbij Harculo, een kleine buurtschap ten zuiden van Zwolle. 17 juni 1950 viel het besluit tot de bouw. Bureau de Gruyter mocht het bouwen, best bijzonder voor een architectenbureau van dit formaat. De IJsselcentrale Harculo werd geopend in 1955.